《老人kah海》

 | | | 轉寄

《老人kah海》_9, Κin'áji̍t góa ū sìnsim / 今á日我有信心

作者 Ernest Hemingway, 台譯：Manlajo, 修訂：宋麗瓊 2019.04.28

Gín’á tòa ê tshù, mn̂g bô só, i khui mn̂g, thǹg tshiahkha bô siaⁿ bô sueh kiâⁿ ji̍p khì. Gín’á khùn tī thâu tsi̍tking pângking ê sè téng bîntshn̂g, tsiá tio̍h teh beh lo̍h hái ê go̍ehniû tsiò ji̍p lâi ê kng, lāu lâng kā i khòaⁿ kah tsin tshingtshó. I khinkhin’á lia̍h tiâu gín’á ê tsi̍t ki kha, ti̍tkàu gín’á tshéⁿ khí lâi, koh ua̍t thâu khòaⁿ i. Lāu lâng tìm thâu, gín’á the̍h tshn̂gpiⁿ í’á téng ê tn̂gkhò͘, tsē tī bîntshn̂g, kā khò͘ tshēng khí lâi.

Lāu lâng kiâⁿ tshutmn̂g, gín’á tòe tī i āupiah. I iáu tsin ài khùn, lāu lâng ēng tshiú mua i ê kingkahthâu, kóng, “pháiⁿsè lah.” “Bô lah,”gín’á kóng, “tse sī lâmtsúhàn ài tsò ê tāitsì.” In kiâⁿlō͘ khì lāu lâng ê liâu’á, iânlō͘ tú tio̍h kúinā ê thǹg tshiahkha ê tsapo͘ lâng, giâ in ê tsûnûi, tī o͘àm tiong teh kiâⁿ.

Tng in lâikàu lāu lâng ê liâu’á ê sî, gín’á the̍h khǹg tī nâ’á té ê hîsòaⁿ khún, koh the̍h hîtshe kah hîkau, lāu lâng ēng kingkahthâu giâ tsûn ê ûikan kah kńg tī téngbīn ê phângpò͘.

“Lí beh kapi bô?”gín’á mn̄g.
“Sing kā mi̍hkiāⁿ khǹg lo̍hkhì tsûnté liáuāu, lán tsiah lâikhì lim.”

In tī thàutsá kiòngèng thóhái lâng ê só͘tsāi, lim ēng liānling kòan’á té ê kapi. “Lāutōalâng ah, lí khùn liáu hó bô?” Gín’á mn̄g. I taⁿ bānbān’á tshing tshéⁿ khí lâi à, sûijiân iáu sī tsiâⁿ àikhùn.

“Κhùn liáu tsin hó, Manolin,” lāu lâng kóng, “kin’áji̍t góa kámkak tsin ū sìnsim.”
“Góa mā sī,”gín’á kóng, “taⁿ góa tio̍h ài khì the̍h lán ê un’áhî kah lí ê hîjī. Góan thâuke kakī the̍h kesi. I m̄ bat kiò lâng tàu the̍h.”
“Góa kah i bô kāng,” lāu lâng kóng, “lí gō͘ hòe ê sî, góa to̍h hō͘ lí tàu the̍h mi̍hkiāⁿ ā.”
“Góa tsai,”gín’á kóng, “góa liâmpiⁿ tńg lâi, lí koh lim tsi̍t pue kapi, lán tī tsia ê sìniōng bē bái ô͘.” I kiâⁿ līkhui, tshiahkha ta̍h tī sianô͘ tsio̍hténg, khì pingkhò͘ the̍h khǹg tī hia ê hîjī.
Lāu lâng bānbān’á lim kapi. Tse sī i kui kang ê gia̍h, i tsai i tio̍h ài lim. Tsin kú ílâi, i hiâm tsia̍h pn̄g mâhôan, só͘í lóng bô tsah piāntong. I tī tsûnthâu ū khǹg tsi̍t kòan tsúi, he to̍h sī i kui kang só͘ suiàu ê ittshè.

Gín’á tòa ê厝，門無鎖，伊開門，thǹg赤腳無聲無說行入去。Gín’á睏tī頭一間房間ê細頂眠床，藉tio̍h teh beh落海ê月娘照入來ê光，老人kā伊看kah真清楚。伊輕輕á掠tiâu gín’á ê一支腳，直到gín’á醒起來，koh ua̍t頭看伊。老人tìm頭，gín’á the̍h床邊椅á頂ê長褲，坐tī眠床，kā褲穿起來。

老人行出門，gín’á tòe tī伊後壁。伊iáu真ài睏，老人用手mua伊ê肩胛頭，講：「Pháiⁿ勢lah。」 「無lah，」gín’á講：「這是男子漢ài做ê tāitsì。」 In行路去老人ê寮á，沿路tú tio̍h幾nā个thǹg赤腳ê tsapo͘人，giâ in ê船桅，tī烏暗中teh行。

當in來到老人ê寮á ê時，gín’á the̍h khǹg tī籃á底ê魚線綑，koh the̍h魚叉kah魚鉤，老人用肩胛頭giâ船ê桅杆kah捲tī頂面 ê帆布。

「你beh咖啡無？」gín’á問。
「先kā物件khǹg落去船底了後，咱tsiah來去lim。」 In tī透早供應討海人ê所在，lim用煉奶罐á貯ê咖啡。
「老大人ah，你睏了好無？」gín’á問。伊taⁿ慢慢á清醒起來à，雖然iáu是tsiâⁿ ài睏。
「睏了真好，Manolin，」老人講：「今á日我感覺真有信心。」
「我mā是，」gín’á講：「Taⁿ我tio̍h ài去the̍h咱ê鰮á魚kah你ê魚餌。阮頭家kakī the̍h kesi。伊m̄ bat叫人tàu the̍h。」
「我kah伊無仝，」老人講：「你五歲ê時，我to̍h hō͘ 你tàu the̍h物件ā。」
「我知，」gín’á講：「我liâmpiⁿ tńg來，你 koh lim一杯咖啡，咱 tī tsia ê信用bē bái ô͘。」

伊行離開，赤腳踏tī珊瑚石頂，去冰庫the̍h khǹg tī hia ê魚餌。 老人慢慢á lim咖啡。這是伊kui工ê額，伊知伊tio̍h ài lim。真久以來，伊嫌食飯麻煩，所以lóng無tsah便當。伊tī船頭有khǹg一罐水，he to̍h是伊kui工所需要ê一切。