《《平民ê基督傳》》

| | | 轉寄

Sū-giân 序 言

Tshit-tsa̍p nî-tsêng Má I-sing tùi Ē-mn̂g kòe-lâi Tâi-oân beh tī-tsia thoân-kàu hêng-i. Hit-tsūn ū Ē-mn̂g ê Bo̍k-su, Tō͘ Ka-tik Sian-siⁿ kap lâi beh pang-tsō͘ i ê kang; iā ū sūn ki-hōe sì-kè pò͘-tō bē Sèng-tsheh. Ū tsi̍t ji̍t i khòaⁿ-kìⁿ tsi̍t lâng tsē tī i ê tiàm-thâu teh khòaⁿ Hok-im ê Sèng-tsheh. I tsiū mn̄g i hit pún tsheh khòaⁿ-liáu tsáiⁿ-iūⁿ, hó á m̄ hó? Hit ê lâng ìn kóng sī tsin hó, tsin tshù-bī; sī kì-tsài tsi̍t lâng ê lâi-le̍k, miâ kiò Iâ-so͘; i sì-pái sí, iā sì-pái koh-o̍ah. Tse sī in-ūi i tsiong sì pún ê Hok-im-tōan liân-liân tha̍k, phah-sǹg Má-thài sī kì-tsài Iâ-so͘ sí koh-ua̍h ê sū, Má-khó ū tsiap lo̍h-khì kóng, kì-tsài Iâ-so͘ tē-jī pái ua̍h tī sè-kan ê tāi-tsì.

Lán ū tsit sì-pún ê Hok-im-toān sī tsin hó, sī lán ê tōa hok-khì. Sì-pún lóng saⁿ hô, tsóng-.sī bô lóng saⁿ-kāng, tsi̍t pún kì tsi̍t khóan; hō͘ lán tha̍k liáu khah bêng-pe̍k tsai Tsú Iâ-so͘ tsiâu-tsn̂g ê tik-hēng, tsiâu-tsn̂g ê jîn-ài, tsû-pi, tì-hūi; khah-iâⁿ lán tsí ū tsi̍t pún niā-niā.

Tsóng-.sī lâng iā ū-sî ài tsiong tsit sì-pún só͘ kì-tsài lóng khioh tsò tsi̍t-pún, tsiū-sī tsiong lán ê Tsú it-sing ê tāi-tsì, tùi I tshut-sì kàu I tsiūⁿ-thiⁿ, tsiàu tshù-sū pâi-lia̍t tsò tsi̍t pún Iâ-so͘ ê Giân-hēng-toān. Tshin-tshiūⁿ Tsú-āu 200 gōa nî, ū tsi̍t lâng miâ-kiò Ta̍t-an(Tatian), i ū tsún-pī tsi̍t pún tshin-tshiūⁿ tsit hō ê khoán, miâ hō-tsòe “Tùi sì-pún ê”( Diatessaron), tsiū-sī ēng lán tsit tsūn só͘-ū hit sì-pún ê Hok-im-toān, sio-pí lâi pâi-lia̍t.

Kūn-lâi tī goán hit pêng ū tsē-tsē lâng tsún-pī tsit hō ê tsheh; ū-ê tsin tōa pún, ta̍k hāng gī-lūn tsin siông-sè, tshut hō͘ sian-siⁿ tsòe tsham-khó; ū-ê khah sè-pún; hō͘ hiaⁿ-tī tsí-bē huaⁿ-hí the̍h khí-lâi tha̍k lâi tit-tio̍h tōa lī-ik. Tsiông-tiong ū tsi̍t pún, tsiū-sī Ko Tik-tsiong Sian-siⁿ sin-khó͘ kā lán huan-e̍k, taⁿ huat-hêng tsòe Kàu-hōe ê lī-ik. Goân-tù-tsiá tsit-ūi Sian-siⁿ, miâ-kiò J. Paterson Smyth, tī 1921 nî thâu-tsi̍t pái tshut. Liâm-piⁿ tit-tio̍h huan-gêng, tsē-tsē lâng bé khì khòaⁿ, nî-nî tio̍h koh ìn kúi-nā pái tsiah ū kàu-gia̍h thang bē--lâng. Tse iā sī bo̍k-kòai, Sian-siⁿ ê pit-ki tsin ua̍h-tāng, lâng ná tha̍k tsiū ná ài tha̍k. Sian-siⁿ ia̍h gâu thé-thiap Tsú Iâ-so͘ ê sèng, tsin tōa thiàⁿ I; tsit pún tsheh sī kì-tsài lóng sī piáu-bêng Iâ-so͘ ê tsû-ài, Iâ-so͘ ê tōa un-tián, put-tsí thiàⁿ kan-khó͘ nńg-tsiáⁿ ê lâng. ǹg-bāng lán tsē-tsē lâng bé khì khòaⁿ, thang siū tsin hó ê kám-tōng.

Hok-im-toān só͘ kì-tsài Iâ-so͘ só͘ kiâⁿ ê lâi-le̍k, só͘ kóng lóng sī tsin-si̍t, lán tha̍k-liáu tio̍h hâng-ho̍k; iā tio̍h kiû Sèng Sîn tsí-sī lán, hō͘ lán ē bêng-pe̍k Kiù-tsú ê ì-sù. Lán ê sian-siⁿ só͘ kóng ê tō-lí, kái-sueh Sèng-tsheh ê kà-sī, lán iā tio̍h tha̍k, tha̍k-liáu tio̍h siūⁿ, tio̍h tsham-khó. Ǹg-bāng lán m̄-nā tsòe lâng ê ha̍k-sing, tsiū-sī tsò Sèng Sîn ê ha̍k-sing, tsiàu lán ê Tsú só͘ èng-ún lán kóng , In lóng beh hō͘ Siōng-tè kà in.

Pa Khik-lé
Tsiau-hô 8 nî(1933) 7 gue̍h 15 ji̍t
Siōng-hái
序 言
七十年前,馬醫生tùi廈門過來台灣beh tī-tsia傳教行醫。Hit-tsūn有廈門ê牧師,杜嘉德先生kap來beh幫助伊ê工;也有順機會佈道賣聖冊。有一日伊看見一人坐tī伊ê店頭teh看福音ê聖冊。伊就問伊hit本冊看了怎樣,好á m̄好?Hit-ê人應講是真好,真趣味;是記載一人ê來歷,名叫耶穌;伊四pái死,也四pái koh活。這是因為伊將四本ê福音傳連連讀,phah算馬太所記載耶穌死koh活ê事,馬可有接落去講,記載耶穌第二pái活tī世間ê代誌。

咱有tsit四本ê福音傳是真好,是咱ê大福氣。四本lóng相和,總是無lóng相同,一本記一款;hō͘咱讀了khah明白知主耶穌齊全ê德行,齊全ê仁愛、慈悲、智慧;khah贏咱只有一本niā-niā。

總是人也有時ài將tsit四本所記載lóng拾(khioh)做一本,就是將咱ê主一生ê代誌,tùi伊出世到上天,照次序排列做一本耶穌ê言行傳。親像主後200 gōa年,有一人名叫達安(Tatian),伊有備辦一本親像tsit號ê款,名號做「Tùi四本ê」(Diatessaron),就是用咱tsit陣所有hit四本ê福音傳,相比來排列。

近來tī阮hit pêng有濟濟人備辦tsit號ê冊;有ê真大本,ta̍k項議論真詳細,出hō͘先生做參考;有ê khah細本;hō͘兄弟姊妹歡喜the̍h起來讀來得tio̍h大利益。從中有一本,就是高德章先生辛苦kā咱翻譯,taⁿ發行做教會ê利益。原著者tsit位先生,名叫J. Paterson Smyth,tī 1921年頭一pái出。Liâm-piⁿ得tio̍h歡迎,濟濟人買去看,年年tio̍h koh印幾nā pái才有夠額thang賣--人。這也是莫怪,先生ê筆枝真活動,人ná讀就ná ài讀。先生亦gâu體貼主耶穌ê聖,真大疼伊;tsit本冊所記載lóng是表明耶穌ê慈愛,耶穌ê大恩典,不止疼艱苦軟tsiáⁿ ê人。Ǹg望咱濟濟人買去看,thang受真好ê感動。

福音傳所記載耶穌所行ê來歷,所講lóng是真實,咱讀了tio̍h降服;也tio̍h求聖神指示咱,hō͘咱會明白救主ê意思。咱ê先生所講ê道理,解說聖冊ê教示,咱也tio̍h讀,讀了tio̍h想,tio̍h參考。Ǹg望咱m̄-nā做人ê學生,就是做聖神ê學生,照咱ê主所應允咱講,In lóng beh hō͘上帝教in。

巴克禮
昭和8年(1933)7月15日
上海