《綠色短評》 |
| | | 轉寄 |
Tsoânbîn Tâioânjī pán/全民台灣字版簡稱TsoânTâiJī
《 Le̍ksik toánphêng 》 Lí Lâmhêng
Tâioân kah Tiongkok, tshân bô kau, tsúi bô lâu!
Saⁿgue̍h tshetshit, Tiongkok sin jīm gōakau pō͘tiúⁿ Tsîn Kong tī "tsoân kok nn̄g hōe" Gōatiúⁿ kìtsiáhōe téngbīn thâutsi̍t piàn kongkhai tshutbīn, kiôngtiāu Tâioân būntê sī Tiongkok he̍ksim līik tiong ê he̍ksim, TiongBí kuanhē tēit tiâu bētàng hāⁿkòe ê ângsòaⁿ, i tsuankang the̍h tshut “ Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok hiànhuat”, íniōng "sūgiân" kóng,"Tâioân sī Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok sînsèng léngthó͘ ê tsi̍tpō͘hūn. Oânsêng thóngit tsó͘kok ê tōa gia̍p, sī paukuat Tâioân tôngpau tsāilāi ê tsoân Tiongkok jînbîn ê sînsèng tsittsik." Tôngtông tsi̍tê gōakau pō͘tiúⁿ, koh sī thâutsi̍t piàn kah Tiong gōa kìtsiá kìⁿbīn, mài the̍h hit pō͘ “ Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok hiànhuat” tshutlâi tián pó, khah bē iànkhì. Lán ná ē ánne kóng leh?
1970 nî saⁿgue̍h khaisí, Tiongkok teh thólūn hiànhuat tshóàn ê kòethêngtiong, Mô͘ Te̍ktong ū kúi piàn thêtshut hùitû Kokka Tsúsik tsitbū, tsosiūtio̍h paukuat Lîm Piu tsāilāi ê tsin tsē tiongiong léngtō ê hoántùi. Tiongiong úigoân siosòa kā tsitê hêngûi tsún tsoh "khǹg tsìn" pió tiong ê kihōe, 1970 nî pehgue̍h, Τiongkiōng tiongiong Lô͘suaⁿ hōegī ê sî ta̍tkàu kotiau, tānsī inūi Tân Pikta̍t tòtâi suah tiām khì. Tshúāu, Mô͘ Te̍ktong ê ìkiàn tio̍h tsiàm iâⁿ bīn, káu kài nn̄g tiong tsoânhōe tī 1970 nî káugue̍h tshela̍k hêngsêng tsi̍t hūn "kipún tôngì" ê ”Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok hiànhuat siukái tshóàn”, kîtiong tûliáu ū hùitû Kokka Tsúsik tsitbū ígōa, tī tsiàⁿ bûn kuitēng Mô͘ Te̍ktong "sī góa kok bô sán kaikip tsuantsèng ê goânsiú, sī tsoânkok tsoânkun ê tsòiko thóngsòe", Lîm Piu "sī Mô͘ tsúse̍k ê tshinbi̍t tsiàniú kah tsiappanjîn, sī tsoânkok tsoânkun ê hù thóngsòe".
1971 nî káugue̍h tsa̍psaⁿ, Lîm Piu kah in bó͘ Ia̍p Kkûn, hāuseⁿ Lîm Li̍pkó téng kúi lâng ùi Tsînhôngtó Suaⁿháikuan kitiûⁿ tsē huiki tshut tsáu, só͘ tsē ê 256 hō saⁿtshikik tsuanki lak tī Bôngkó͘ Jînbîn Kiōnghôkok Ongtohàn, ki téng 9 ê lâng tsoânpō͘ sin bông. Tiongkok sú tshingtsoh 913 sūkiāⁿ, Lîm Piu sûisî hông phah tsoh hoán kikbēng. Tēsì kài tsoân kok Jîntōa tiûpī kangtsok tsiāmthêng, siu hiàn tsìntêng tiongtoān. 1975 nî, tēsì kài tsoân kok Jîntōa thongkòe ê sin hiànhuat tsiah tsèngsik kā iúkuan Lîm Piu ê jīgán santû tiāu.
Tsoân sèkài píkàu khah tsiâⁿ iūⁿ ê kokka, tsua̍ttùi bôkhólêng ē tī hiànhuat téngbīn siá kóng bó͘ bó͘ lâng sī bó͘ bó͘ lâng ê tshinbi̍t tsiàniú kah tsiappanjîn. Hó tit Lîm Piu siak sí, nā bô, ” Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok hiànhuat” ē piàn tsoh sèkài hiànhuat súsiōng ê tsi̍tê tōa tshiòōe. Tiongkok sin jīm gōatiúⁿ Tsîn Kong káⁿ the̍h tshut “Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok hiànhuat” íniōng "sūgiân" kóng,"Tâioân sī Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok sînsèng léngthó͘ ê tsi̍tpō͘hūn."si̍ttsāi ūkàu m̄ bat jī, ngē kā nn̄gê oântsoân bô kâng khoán, nn̄gê oântsoân m̄bat hō͘siong thóngtī kòe ê kokka, siá ji̍pkhì hiànhuat, kóng Tâioân sī Tiongkok ê. Ū tsi̍t kang Tiongkok kiôngtōa khílâi, kāngkhoán tī hiànhuat lāité siá kóng Bôngkó͘ sī Tiongkok ê, kóng Ua̍tlâm sī Tiongkok ê, kóng Tionga gō͘ kok mā sī Tiongkok ê, sīmtsì kóng tsi̍tê kha̍h tōa ê, kóng tsoân sèkài lóng sī Tiongkok ê! lí mā m̄bián kámkak kîkoài.
Tionghôa Jînbîn Kiōnghôkok tsūtsiông 1949 nî tsa̍pgue̍h tsheit kiànkok ílâi, Tâioân kah Tiongkok itti̍t sī "tshân bô kau, tsúi bô lâu," sianghong oântsoân bô kuanhē. Mài ánne tsia̍hpá êngêng liān siáuōe, bô êngióng! (230317)
Pe̍h-ōe-jī-pán/白話字版
《 Le̍k-sik toán-phêng 》 Lí Lâm-hêng
Tâi-oân kah Tiong-kok, tshân bô kau, tsúi bô lâu!
Saⁿ-gue̍h tshe-tshit, Tiong-kok sin jīm gōa-kau pō͘-tiúⁿ Tsîn Kong tī "tsoân kok nn̄g hōe" Gōa-tiúⁿ kì-tsiá-hōe téng-bīn thâu-tsi̍t piàn kong-khai tshut-bīn, kiông-tiāu Tâi-oân būn-tê sī Tiong-kok he̍k-sim lī-ik tiong ê he̍k-sim, Tiong-Bí kuan-hē tē-it tiâu bē-tàng hāⁿ-kòe ê âng-sòaⁿ, i tsuan-kang the̍h tshut “ Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok hiàn-huat”, ín-iōng "sū-giân" kóng,"Tâi-oân sī Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok sîn-sèng léng-thó͘ ê tsi̍t-pō͘-hūn. Oân-sêng thóng-it tsó͘-kok ê tōa gia̍p, sī pau-kuat Tâi-oân tông-pau tsāi-lāi ê tsoân Tiong-kok jîn-bîn ê sîn-sèng tsit-tsik." Tông-tông tsi̍t-ê gōa-kau pō͘-tiúⁿ, koh sī thâu-tsi̍t piàn kah Tiong gōa kì-tsiá kìⁿ-bīn, mài the̍h hit pō͘ “ Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok hiàn-huat” tshut-lâi tián pó, khah bē iàn-khì. Lán ná ē án-ne kóng leh?
1970 nî saⁿ-gue̍h khai-sí, Tiong-kok teh thó-lūn hiàn-huat tshó-àn ê kòe-thêng-tiong, Mô͘ Te̍k-tong ū kúi piàn thê-tshut hùi-tû Kok-ka Tsú-sik tsit-bū, tso-siū-tio̍h pau-kuat Lîm Piu tsāi-lāi ê tsin tsē tiong-iong léng-tō ê hoán-tùi. Tiong-iong úi-goân sio-sòa kā tsit-ê hêng-ûi tsún tsoh "khǹg tsìn" pió tiong ê ki-hōe, 1970 nî peh-gue̍h, Τiong-kiōng tiong-iong Lô͘-suaⁿ hōe-gī ê sî ta̍t-kàu ko-tiau, tān-sī in-ūi Tân Pik-ta̍t tò-tâi suah tiām khì. Tshú-āu, Mô͘ Te̍k-tong ê ì-kiàn tio̍h tsiàm iâⁿ bīn, káu kài nn̄g tiong tsoân-hōe tī 1970 nî káu-gue̍h tshe-la̍k hêng-sêng tsi̍t hūn "ki-pún tông-ì" ê ”Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok hiàn-huat siu-kái tshó-àn”, kî-tiong tû-liáu ū hùi-tû Kok-ka Tsú-sik tsit-bū í-gōa, tī tsiàⁿ bûn kui-tēng Mô͘ Te̍k-tong "sī góa kok bô sán kai-kip tsuan-tsèng ê goân-siú, sī tsoân-kok tsoân-kun ê tsòe-ko thóng-sòe", Lîm Piu "sī Mô͘ tsú-se̍k ê tshin-bi̍t tsiàn-iú kah tsiap-pan-jîn, sī tsoân-kok tsoân-kun ê hù thóng-sòe".
1971 nî káu-gue̍h tsa̍p-saⁿ, Lîm Piu kah in bó͘ Ia̍p Kkûn, hāu-seⁿ Lîm Li̍p-kó téng kúi lâng ùi Tsîn-hông-tó Suaⁿ-hái-kuan ki-tiûⁿ tsē hui-ki tshut tsáu, só͘ tsē ê 256 hō saⁿ-tshe-kik tsuan-ki lak tī Bông-kó͘ Jîn-bîn Kiōng-hô-kok Ong-to-hàn, ki téng 9 ê lâng tsoân-pō͘ sin bông. Tiong-kok sú tshing-tsoh 913 sū-kiāⁿ, Lîm Piu sûi-sî hông phah tsoh hoán kik-bēng. Tē-sì kài tsoân kok Jîn-tōa tiû-pī kang-tsok tsiām-thêng, siu hiàn tsìn-têng tiong-toān. 1975 nî, tē-sì kài tsoân kok Jîn-tōa thong-kòe ê sin hiàn-huat tsiah tsèng-sik kā iú-kuan Lîm Piu ê jī-gán san-tû- tiāu.
Tsoân sè-kài pí-kàu khah tsiâⁿ iūⁿ ê kok-ka, tsua̍t-tùi bô-khó-lêng ē tī hiàn-huat téng-bīn siá kóng bó͘ bó͘ lâng sī bó͘ bó͘ lâng ê tshin-bi̍t tsiàn-iú kah tsiap-pan-jîn. Hó tit Lîm Piu siak sí, nā bô, ” Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok hiàn-huat” ē piàn tsoh sè-kài hiàn-huat sú-siōng ê tsi̍t-ê tōa tshiò-ōe. Tiong-kok sin jīm gōa-tiúⁿ Tsîn Kong káⁿ the̍h tshut “Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok hiàn-huat” ín-iōng "sū-giân" kóng,"Tâi-oân sī Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok sîn-sèng léng-thó͘ ê tsi̍t-pō͘-hūn."si̍t-tsāi ū-kàu m̄- bat jī, ngē kā nn̄g-ê oân-tsoân bô kâng khoán, nn̄g-ê oân-tsoân m̄-bat hō͘-siong thóng-tī kòe ê kok-ka, siá ji̍p-khì hiàn-huat, kóng Tâi-oân sī Tiong-kok ê. Ū tsi̍t kang Tiong-kok kiông-tōa khí-lâi, kāng-khoán tī hiàn-huat lāi-té siá kóng Bông-kó͘ sī Tiong-kok ê, kóng Ua̍t-lâm sī Tiong-kok ê, kóng Tiong-a gō͘ kok mā sī Tiong-kok ê, sīm-tsì kóng tsi̍t-ê kha̍h tōa ê, kóng tsoân sè-kài lóng sī Tiong-kok ê! lí mā m̄-bián kám-kak kî-koài.
Tiong-hôa Jîn-bîn Kiōng-hô-kok tsū-tsiông 1949 nî tsa̍p-gue̍h tshe-it kiàn-kok í-lâi, Tâi-oân kah Tiong-kok it-ti̍t sī "tshân bô kau, tsúi bô lâu," siang-hong oân-tsoân bô kuan-hē. Mài án-ne tsia̍h-pá êng-êng liān siáu-ōe, bô êng-ióng! (230317)
三月初七,中國新任外交部長秦剛tī「全國兩會」外長記者會頂面頭一遍公開出面,強調台灣問題是中國核心利益中ê核心、中美關係第一條bē-tàng跨過(hāⁿ-kòe)ê紅線,伊專工the̍h出《中華人民共和國憲法》,引用「序言」講:「台灣是中華人民共和國神聖領土ê一部分。完成統一祖國ê大業,是包括台灣同胞在內ê全中國人民ê神聖職責。」堂堂一個外交部長、koh是頭一遍kah中外記者見面,mài the̍h hit部《中華人民共和國憲法》出來展寶,khah bē iàn-氣。咱náēán-ne講leh?
1970年三月開始,中國teh討論憲法草案ê過程中,毛澤東有幾遍提出廢除國家主席職務,遭受tio̍h包括林彪在內ê真tsē中央領導ê反對。中央委員相續kā tsit-ê行為準作「勸進」表忠ê機會,1970年八月,中共中央廬山會議ê時達到高潮,但是因為陳伯達倒台suah tiām去。 此後,毛澤東ê意見tio̍h佔嬴面,九屆二中全會tī 1970年九月初六形成一份「基本同意」ê《中華人民共和國憲法修改草案》,其中除了有廢除國家主席職務以外,tī正文規定毛澤東「是我國無產階級專政ê元首,是全國全軍ê最高統帥」,林彪「是毛主席ê親密戰友kah接班人,是全國全軍ê副統帥」。
1971年九月十三,林彪kah in某葉群、後生林立果等幾人ùi秦皇島山海關機場坐飛機出走,所坐ê256號三叉戟專機laktī蒙古人民共和國Ong-to-hàn,機頂9個人全部身亡。中國史稱作九一三事件,林彪隨時hông拍作反革命。第四屆全國人大籌備工作暫停,修憲進程中斷。1975年,第四屆全國人大通過ê新憲法才正式kā有關林彪ê字眼刪除掉。
全世界比較khah成樣ê國家,絕對無可能ētī憲法頂面寫講某某人是某某人ê親密戰友kah接班人。好得林彪摔死,若無,《中華人民共和國憲法》ē變作世界憲法史上ê一個大笑話。中國新任外長秦剛敢the̍h出《中華人民共和國憲法》引用「序言」講:「台灣是中華人民共和國神聖領土ê一部分。」實在有夠m̄-bat字,硬kā兩個完全無仝款、兩個完全m̄-bat互相統治過ê國家,寫入去憲法,講台灣是中國ê。有一工中國強大起來,仝款tī憲法內底寫講蒙古是中國ê,講越南是中國ê,講中亞五國mā是中國ê,甚至講一個kha̍h大ê,講全世界lóng是中國ê!你mā m̄免感覺奇怪。
中華人民共和國自從1949年十月初一建國以來,台灣kah中國一直是「田無溝,水無流,」雙方完全無關係。Mài án-ne食飽閒閒煉siáu話,無營養! (230317)