《《平民ê基督傳》》

 | | | 轉寄

Sūgiân 序 言

作者 Tâi e̍k:Ko Tiktsiong,Siutēng Lîm Tsùnio̍k & Tsng Hūiphêng 2024.02.04

Sūgiân



Tshittsa̍p nî tsêng Má Ising tùi Ēmn̂g kòe lâi Tâioân beh tītsia thoânkàu hêngi. Hittsūn ū Ēmn̂g ê Bo̍ksu, Tō͘ Katik Siansiⁿ kap lâi beh pangtsō͘ i ê kang; iā ū sūn kihōe sìkè pò͘tō bē Sèngtsheh. Ū tsi̍t ji̍t i khòaⁿkìⁿ tsi̍t lâng tsē tī i ê tiàmthâu teh khòaⁿ Hokim ê Sèngtsheh. I tsiū mn̄g i hit pún tsheh khòaⁿliáu tsáiⁿiūⁿ, hó á m̄ hó? Hit ê lâng ìn kóng sī tsin hó, tsin tshùbī; sī kìtsài tsi̍t lâng ê lâile̍k, miâ kiò Iâso͘; i sí sìpái, iā sìpái koho̍ah. Tse sī inūi i tsiong sì pún ê Hokimtōan liânliân tha̍k, phahsǹg Máthài sī kìtsài Iâso͘ sí kohua̍h ê sū, Mákhó ū tsiap lo̍hkhì kóng, kìtsài Iâso͘ tē jī pái ua̍h tī sèkan ê tāitsì.

Lán ū tsit sìpún ê Hokimtoān sī tsin hó, sī lán ê tōa hokkhì. Sìpún lóng saⁿ hô, tsóng·sī bô lóng saⁿkāng, tsi̍t pún kì tsi̍t khoán; hō͘ lán tha̍k liáu khah bêngpe̍k tsai Tsú Iâso͘ tsiâutsn̂g ê tikhēng, tsiâutsn̂g ê jînài, tsûpi, tìhūi; khahiâⁿ lán tsí ū tsi̍t pún niāniā.

Tsóng·sī lâng iā ūsî ài tsiong tsit sìpún só͘ kìtsài lóng khioh tsò tsi̍tpún, tsiūsī tsiong lán ê Tsú itsing ê tāitsì, tùi I tshutsì kàu I tsiūⁿthiⁿ, tsiàu tshùsū pâilia̍t tsò tsi̍t pún Iâso͘ ê Giânhēngtoān. Tshintshiūⁿ Tsúāu 200 gōa nî, ū tsi̍t lâng miâkiò Ta̍tan(Tatian), i ū tsúnpī tsi̍t pún tshintshiūⁿ tsit hō ê khoán, miâ hōtsòe “Tùi sìpún ê”( Diatessaron), tsiūsī ēng lán tsit tsūn só͘ū hit sìpún ê Hokimtoān, siopí lâi pâilia̍t.

Kūnlâi tī goán hit pêng ū tsētsē lâng tsúnpī tsit hō ê tsheh; ūê tsin tōa pún, ta̍k hāng gīlūn tsin siôngsè, tshut hō͘ siansiⁿ tsòe tshamkhó; ūê khah sèpún; hō͘ hiaⁿtī tsíbē huaⁿhí the̍h khílâi tha̍k lâi tittio̍h tōa līik. Tsiôngtiong ū tsi̍t pún, tsiūsī Ko Tiktsiong Siansiⁿ sinkhó͘ kā lán huane̍k, taⁿ huathêng tsòe Kàuhōe ê līik. Goântùtsiá tsitūi Siansiⁿ, miâkiò J. Paterson Smyth, tī 1921 nî thâutsi̍t pái tshut. Liâmpiⁿ tittio̍h huangêng, tsētsē lâng bé khì khòaⁿ, nînî tio̍h koh ìn kúinā pái tsiah ū kàugia̍h thang bē lâng. Tse iā sī bo̍kkòai, Siansiⁿ ê pitki tsin ua̍htāng, lâng ná tha̍k tsiū ná ài tha̍k. Siansiⁿ ia̍h gâu théthiap Tsú Iâso͘ ê sèng, tsin tōa thiàⁿ I; tsit pún tsheh sī kìtsài lóng sī piáubêng Iâso͘ ê tsûài, Iâso͘ ê tōa untián, puttsí thiàⁿ kankhó͘ nńgtsiáⁿ ê lâng. ǹgbāng lán tsētsē lâng bé khì khòaⁿ, thang siū tsin hó ê kámtōng.

Hokimtoān só͘ kìtsài Iâso͘ só͘ kiâⁿ ê lâile̍k, só͘ kóng lóng sī tsinsi̍t, lán tha̍kliáu tio̍h hângho̍k; iā tio̍h kiû Sèng Sîn tsísī lán, hō͘ lán ē bêngpe̍k Kiùtsú ê ìsù. Lán ê siansiⁿ só͘ kóng ê tōlí, káisueh Sèngtsheh ê kàsī, lán iā tio̍h tha̍k, tha̍kliáu tio̍h siūⁿ, tio̍h tshamkhó. Ǹgbāng lán m̄ nā tsòe lâng ê ha̍ksing, tsiūsī tsò Sèng Sîn ê ha̍ksing, tsiàu lán ê Tsú só͘ èngún lán kóng , In lóng beh hō͘ Siōngtè kà in.

Pa Khiklé Tsiauhô 8 nî(1933) 7 gue̍h 15 ji̍t Siōnghái



序 言


七十年前，馬醫生tùi廈門過來台灣beh tītsia傳教行醫。Hittsūn有廈門ê牧師，杜嘉德先生kap來beh幫助伊ê工；也有順機會佈道賣聖冊。有一日伊看見一人坐tī伊ê店頭teh看福音ê聖冊。伊就問伊hit本冊看了怎樣，好á m̄好？Hitê人應講是真好，真趣味；是記載一人ê來歷，名叫耶穌；伊死四pái，也四pái koh活。這是因為伊將四本ê福音傳連連讀，phah算馬太所記載耶穌死koh活ê事，馬可有接落去講，記載耶穌第二pái活tī世間ê代誌。


咱有tsit四本ê福音傳是真好，是咱ê大福氣。四本lóng相和，總是無lóng相同，一本記一款；hō͘咱讀了khah明白知主耶穌tsiâutsn̂g(齊全) ê德行，tsiâutsn̂g ê仁愛、慈悲、智慧；khah贏咱只有一本niāniā。


總是人也有時ài將tsit四本所記載lóng拾(khioh)做一本，就是將咱ê主一生ê代誌，tùi伊出世到上天，照次序排列做一本耶穌ê言行傳。親像主後200 gōa年，有一人名叫達安(Tatian)，伊有備辦一本親像tsit號ê款，名號做「Tùi四本ê」(Diatessaron)，就是用咱tsit陣所有hit四本ê福音傳，相比來排列。



近來tī阮hit pêng有tsētsē(濟濟)人備辦tsit號ê冊；有ê真大本，ta̍k項議論真詳細，出hō͘先生做參考；有ê khah細本；hō͘兄弟姊妹歡喜the̍h起來讀來得tio̍h大利益。從中有一本，就是高德章先生辛苦kā咱翻譯，taⁿ發行做教會ê利益。原著者tsit位先生，名叫J. Paterson Smyth，tī 1921年頭一pái出。Liâmpiⁿ得tio̍h歡迎，tsētsē人買去看，年年tio̍h koh印幾nā pái才有夠額thang賣人。這也是莫怪，先生ê筆枝真活動，人ná讀就ná ài讀。先生亦gâu體貼主耶穌ê聖，真大疼伊；tsit本冊所記載lóng是表明耶穌ê慈愛，耶穌ê大恩典，不止疼艱苦軟tsiáⁿ ê人。Ǹg望咱tsētsē 人買去看，thang受真好ê感動。



福音傳所記載耶穌所行ê來歷，所講lóng是真實，咱讀了tio̍h降服；也tio̍h求聖神指示咱，hō͘咱ē明白救主ê意思。咱ê先生所講ê道理，解說聖冊ê教示，咱也tio̍h讀，讀了tio̍h想，tio̍h參考。Ǹg望咱m̄ nā做人ê學生，就是做聖神ê學生，照咱ê主所應允咱講，In lóng beh hō͘上帝教in。


巴克禮 昭和8年(1933)7月15日 上海