《《平民ê基督傳》》

 | | | 轉寄

TēGō͘ koàn TĒ5 tsiuⁿ TÔ͘TIONG Ê KÀSĪ‚(Ṳ LŪN LÂNG SĪ HIAⁿTĪ)第五卷第五章 途中Ê教示(Ṳ 論人是兄弟)

作者 Tâi e̍k:Ko Tiktsiong,Siutēng Lîm Tsùnio̍k & Tsng Hūiphêng 2024.10.27

TĒ5 tsiuⁿ TÔ͘TIONG Ê KÀSĪ‚(Ṳ LŪN LÂNG SĪ HIAⁿTĪ)

Tsāi tī Iésu tùi jînlūi siāhōe ê káitsō ê susióng siōng, lūn Siōngtè sī PĒ, tsit ê tōlí sī tēit tùhiān ·ê. Tùi tsit ê tōlí, sī bōe biántit siⁿtshut lūn lâng ê hiaⁿtī ài ê susióng. Siatsú PĒ Siōngtè ū hiahni̍h piktshiat teh kuansim lán khólîn ê jînlūi, tsiūsī I ê kiáⁿjî, só͘í lán jînlūi nā ēhiáu gâu sio kuansim, tsiū khaksi̍t I ē puttsí huaⁿhí, suah tiantó tī lán ê tiongkan, nā ū símmi̍h lâng hō͘ lâng tútio̍h tshiⁿtshám, hō͘ lâng hāmlo̍h tī tsōeok, tsiū khaksi̍t I ē tsin siūkhì i, tshintshiūⁿ ánni, hiaⁿtī ài, sī Kitok ê tēit iàukín ê lísióng. Iā bô hiaⁿtī ài, sǹgsī tsòetōa ê tsōeok.

Lán ài kohtsài siūⁿtio̍h Lō͘ka tī·leh phiantsi̍p tô͘tiong ê kìik, hitsî i ê tshùbī kàu tsáiⁿiūⁿ! Ū tsi̍t ji̍t, i ū tittio̍h tsi̍t ê huaⁿhí ê kò͘sū, tsiūsī teh kóngkhí sitlo̍h iûⁿ kap lōngtōngtsú, lâi teh phìjū Siōngtè sī jîntsû ê PĒ. Koh ū tsi̍tji̍t, i ū tittio̍h tsi̍t ê tsin thang tshiⁿkiaⁿ ê tô͘, tsiūsī teh piáusī tsi̍t ê pùlâng kap Lia̍psatlō͘ ê tsêngkéng, lâi hiántshut Kitok ū giâmgiâm lâi tsikhua̍t hiah ê bô hiaⁿtī ài ê lâng. Tsit hō hìtshut khoán ê kò͘sū, sī puttsí ū la̍t, sòa tsiâⁿtsòe sī ū kuanhē tsit ê tôeba̍k, ittshè ê kàsī ê tiongsim tiám.

Tsit ê sī puttsí simsik ê kò͘sū, teh kóngkhí nn̄g ê sèkài ê sūsi̍t, iāsī tsi̍t ê hìke̍k, ū huntsòe nn̄g tshut tī·leh. thâu tsi̍t tshut, sī kuanhē hiānsè; iā tējī tshut, sī kuanhē lâisè ê sūsi̍t.

Thâu tsi̍t tshut. Hit ê tsêngkéng sī tshintshiūⁿ ánni, tsiūsī ū tsi̍t tsō tsòngkuan ê iûⁿlâu, iā hit lāibīn ū tshiahôa, ū iànlo̍k, khehthiaⁿ puttsí tshànlān, ū tsētsē kùipin tāike lâi kóng, lâi tshiò, koh thiaⁿ tsêng ū tsētsē unsûn ê lô͘po̍k teh sūhāu in. Hit king tshù ê tsúlâng, ū tsē tī hit ê bútâi ê tiongng, i tsiūsī “tsi̍t ê pùlâng tshēng tsísik kap iùtōe pò͘ ê itsiûⁿ, ta̍k ji̍t sī tshiahôa iànlo̍k.” Iā tī hit ê piⁿ·á lī bô lōahn̄g, “ū tsi̍t ê khittsia̍h, miâ Lia̍psatlō͘, piànsin siⁿthiàⁿ; lâng hē i tī pùlâng ê tōa mn̂gkháu, ài tsiong pùlâng tohkha sī kala̍uh ê, lâi tō͘pá; káu iā lâi tsīⁿ i siⁿthiàⁿ ê ūi.”

Tsit ê tansûn sèsè ê siátsin, sī puttsí ū ua̍hkhì tī·leh, tìkàu ē giú lán ê ba̍ktsiu lâi tsùì i. Tsit ê tsiūsī Kitok ê sîtāi ê siāhōe ê siátsin. Ah, iûgoân mā sī lán kináji̍t ê siāhōe ê siátsin, tsiūsī teh hiántshut ū tsi̍t ê kibah tsin siausán, iā ba̍ktsiu thapthap ê sònghiong lâng, kap tsi̍t ê tsin kiaungō͘, tshiahôa ê pùlâng, tāike khiā tsòhóe, bīntùibīn teh siosiòng ê tsêngkéng.

Tshiáⁿ lán putsî tsùì tī tsit ê pùlâng. Inūi tsit ê kò͘sū lóng sī teh kóngkhí i ê tāitsì. Iésu sī teh biôsiá ê tsiūsī tsit ê pùlâng ê siōng. Kîû ê jînbu̍t, putkò sī hit ê pōikéng nātiāⁿ. Iā tio̍h tsaiiáⁿ tsit ê kò͘sū, putkò sī teh kóngkhí pùlâng ê si̍ttsêng, khah m̄sī teh kóngkhí símmi̍h putgī ê pùlâng, ásī bô sêngsi̍t ê pùlâng, ásī tsânjím ê pùlâng, putkò sī teh kóngkhí pêngsiông ê pùlâng ê sū nātiāⁿ.

Lūn i ê tsòe lâng, íki̍p i sī kaupôe ê pêngiú to bô ū khòaⁿkìⁿ símmi̍h thang hiâm ê sū. I lóng bô hō͘ lâng kò i ū kiâⁿ símmi̍h pháiⁿ, ásī ū ēng bô sêngsi̍t ê tshiútōaⁿ lâi thàn tsîⁿ, thang lâi hō͘ lâng hiâm. Iā lán mā sī bô thiaⁿkìⁿ kóng i ū khikpo̍k hiah ê sònghiong lâng. Nā m̄sī Lia̍psatlō͘ ū siôngsiông tittio̍h i ê piáⁿsut, tsiū tiāⁿtio̍h bô ta̍kji̍t beh lâi tsē tī i ê tōa mn̂gkháu. Tsit ê pùlâng sī gâu kaupôe tsētsē hógia̍h ê lângkheh. Iā tōabīn i mā ū teh tshutse̍k khì hōetn̂g, ū la̍p tsa̍phūn ê tsi̍thūn, iā tī pêngiú ê tiongkan úntàng sī tsámjiân hō͘ lâng tsunkèng.

Nāsī ánni, i só͘ hoān ê tsōe sī símmi̍h? I tsiūsī hoāntio̍h hithō bô ū thiàⁿthàng ê sim ê tsōe lah. I sī tsoânjiân m̄tsaiiáⁿ tio̍h khoánthāi lâng tshintshiūⁿ hiaⁿtī, tsit ê Sînsèng ê lu̍thuat. I khiok sī huaⁿhí tsiong i sī tsia̍h tshun ê piáⁿsutá lâi the̍h khì hō͘ Lia̍psatlō͘, tsiūsī tiàm tī tōa mn̂gkháu ū káu kap i saⁿkap tī·leh ê. Tsóngsī i lóng m̄bat siūⁿtio̍h in ū símmi̍h khah bi̍ttsiap ê kuanhē tī·leh. I lóng m̄bat teh liâubāng kóng, Lia̍psatlō͘ sī i ê hiaⁿtī ê tsi̍t ê, ū tsòe tsi̍t ê hiaⁿtī lâi teh kiû i ê tôngtsêng kap hó khoánthāi. Si̍ttsāi tī tsit ê pùlâng kap sònghiong lâng ê tiongkan, sī ū tsi̍t ê tōa ê tshimian kehteh, iā hit ê tshimian sī ta̍k ji̍t ná ti̍tti̍t teh khah khuah khì, iā m̄bat siūⁿ·tio̍h tio̍h lâi ēng tshintshiat ê ōe, ásī khǹg hó kaupôe ê liāmthâu lâi kap Lia̍psatlō͘ saⁿkap ónglâi. Tse tsiūsī i só͘ hoān ê tsōe. Iā hit ê tsōe, tsiūsī bô thiàⁿsim ê tsōe. I sī kuattoàn m̄tsaiiáⁿ ū tsit ê hiaⁿtī ài ê sînsèng ê sūsi̍t.

Kàu ū tsi̍t ji̍t i tio̍h ē tsaiiáⁿ tsit ê sūsi̍t, íki̍p hit ê tōa ê tshimian. Iáukú hitsî tsiū íking siuⁿ bān lah.

Tē jī tshut. Pò͘lî tsi̍tē khui, tsiū ū khòaⁿkìⁿ hitê pa̍t ê sèkài ê tsêngkéng. “Sònghiong lâng sí, hō͘ thiⁿsài hû i kàu Apiklia̍phán ê hingtsêng; pùlâng iā sí, sòa bâitsòng.”

Iésu ū tsiong hit ê éngoán ê sèkài tsòe pōikéng lâi teh biôsiá tsētsē ê siátsin. Tshintshiūⁿ hái ū pauûi tsit ê lio̍ktē tsi̍tpuaⁿ, hit ê éngoán ê sèkài ū pauûi tī lán tsit ê sèkài ê sìbīn. Tshintshiūⁿ ánni, I ū koh hiankhui hit ê pò͘lî hō͘ lán khòaⁿ, iā tsíū khòaⁿkìⁿ tī hit ê tsin tshiⁿtshìn, tsonggiâm ê lâisè ê tiongkan sī ū puttsí kohiūⁿ ê tsōnghóng. Iésu ū kàsī lán tsai, sí m̄sī ua̍hmiā ê tsiong kio̍k. Lâng ê ua̍hmiā sī iáuteh tsìntsêng. Lâng ê phínsèng, lâng ê tsikjīm mā iáu sī teh tsìntsêng. Lâng ê kìik íki̍p liôngsim sī tè lâng tsìnji̍p khì tī hitpêng, hit ê tsonggiâm ê sèkài. Tsit ê kò͘sū sī iàukín teh kóngkhí i ê sū. Pò͘lî tsi̍tē khui, lán tsiū tāmpo̍h thang khòaⁿkìⁿ i ê iáⁿjiah. Tsiūsī lī hn̄ghn̄g tī hit ê itbōng bûtsè, khongkan bôngbông biáubiáu ê só͘tsāi, ū tsi̍t ê sînlêng kiaⁿ kàu gīgītshuah, tiàm tī ke̍k bûliâu ko͘to̍k ê singua̍h. Koh iā só͘ tiàm tī ke̍k kankhó͘ ê singua̍h. Inūi tī khah tsá kúkú ê tiongkan, i ê liôngsim lóng sī teh khùn, ta̍kji̍t sī kanta tshiahôa kap iànlo̍k; tsóngsī i ê liôngsim taⁿ ū tshíⁿgō͘ khílâi. I ê sí, ū tíntāngtio̍h i ê liôngsim, sòa kiòtshíⁿ i. Tsittia̍p i ū bêng lah. Tsittia̍p i tsaiiáⁿ lah. Iā tsit ê khólîn ê sînlêng, tsittia̍p sī thǹg tshiahthé, simlāi koh ū tōa kiaⁿhiâⁿ, bô thang tittio̍h anùi, iā bô lō͘ thang kiâⁿ. “Tī imkan thòngkhó͘ ê tiongkan, kia̍hba̍k hn̄ghn̄g khòaⁿkìⁿ Apiklia̍phán, koh Lia̍psatlō͘ tī i ê hingtsêng.” Tsit ê tsiūsī Iésu sī biôsiá ê tsit ê tsin thang tshiⁿkiaⁿ ê siátsin. Tsit ê khah m̄sī tshintshiūⁿ tiong sèkí ê kàuhōe hit khoán tsho͘ló͘ ê khongsióng, lâi teh biôsiá hit hō ū héiām ê bu̍ttsittik ê tēge̍k. Puttān m̄sī ánni, hoántńg sī tsi̍t ê tsámjiân ū tsonggiâm, koh gâu kámtōng lâng ê tsêngkéng. Tsiūsī tī hit ê itbōng bûtsè ê khongkan, bôngbông biáubiáu ê só͘tsāi, ū tsi̍t ê bûliâu ko͘to̍k ê sînlêng tiàm tī ke̍k tshiⁿtshám ê singua̍h.

Hit ê “ko͘to̍k ê sèkài,” kiám sī tùi i teh piáubêng i ê bô hiaⁿtī ài, só͘ kinggiām hit ê kankhó͘ ko͘to̍k ê tsênghêng leh? Tiàm tī hit ê thang kiaⁿhiâⁿ ko͘to̍k ê tiongkan, i tsi̍tē kia̍hba̍k, tsiū ū khòaⁿkìⁿ i ê pêngiú ê bīn. Tsiūsī i khòaⁿkìⁿ tī hn̄ghn̄g ū Lia̍psatlō͘ hō͘ Apiklia̍phán phōteh. I tsiū kiû Apiklia̍phán, tshiáⁿ tshe Lia̍psatlō͘ lâi tôngtsêng anùi i, kîsi̍t tī tōebīntsiūⁿ, i lóng m̄bat siūⁿtio̍h ài beh tôngtsêng, ásī anùi Lia̍psatlō͘. I tsiū âukiò kóng, “Tshiáⁿ tshe Lia̍psatlō͘!” I tī tiapákú ê tiongkan ū bē kìtit i taⁿ m̄sī tsi̍t ê pùlâng, ē thang tsiàu kakī ê ìsù lâi bēnglēng Lia̍psatlō͘. Tsóngsī Apiklia̍phán ū huanhù i kóng, “Kiáⁿ ah, tio̍h kìtit lí tsāisiⁿ hióngsiū lí ê hokkhì, Lia̍psatlō͘ siūtio̍h kankhó͘.”

Sī lah, tsit ê pùlâng tsittia̍p sī ē siūⁿtio̍h i púnsin íki̍p Lia̍psatlō͘ ê tsênghêng, tsiūsī ē siūⁿtio̍h i púnsin ê bô hiaⁿtī ài ê sim, íki̍p hit ê phòapīⁿ ê khittsia̍h ê ko͘to̍k ê tsênghêng lah. Tsittia̍p i sī tsin kiaⁿ, ū khòaⁿkìⁿ i íki̍p i ê tônglūitsiá só͘ ku̍t lâi keh tī in tiongkan, hit ê “tōa ê tshimian.” Tsittia̍p tiàm tī tsit ê tshingliāng ê īⁿsiōng tiong, ittshè ê tsêngkéng khòaⁿliáu tsámjiân khah bô hó. Iā tsittia̍p i ū siūtio̍h tsit ê éngoán sèkài ê tshànlān ê kng tsiò, só͘í i tsiah tsaiiáⁿ hoānnā lâng kakī ku̍t tsi̍t ê tshimian lâi tsó͘keh tī i púnsin íki̍p i ê hiaⁿtī ê tiongkan ê, tsiūsī ku̍t tshimian lâi tsó͘keh i púnsin kap Siōngtè, lâi bōethang saⁿ ónglâi. “Tī goán kap lín ê tiongkan ū tōa tshimian keh·teh.” I kiám ē kìtit tī khahtsá ū tsi̍tsî i ē thang ēng kúikù tshintshiat ê ōe lâi tsòe kiôniû thang kiâⁿkè hit ê tshimian ? Tsóngsī tsittia̍p hit ê tshimian sī íking tsiâⁿtsòe puttsí tshim bē thang tshikto̍ktit· ê.

Koh ū tsi̍tji̍t I mā ū koh ēng tsi̍t ê hó ê Satmálīa lâng ê kò͘sū lâi suatbêng tsit ê būntôe. I ū ínkhí tsi̍t ê siū Ιûthài lâng só͘ bújio̍k ê Satmálīa ê lâng, tsiūsī hō͘ in khòaⁿtsòe sī hōegōa ê tùite̍k ê, lâi kàsī lán bat símmi̍h lâng sī lán ê tshùpiⁿ. I ū tsia̍ptsia̍p kóngkhí siāng tsit khoán ê susióng. Tshintshiūⁿ lán ū thiaⁿkìⁿ kóng, Lín tio̍h siàbián tiktsōe lín ê hiaⁿtī, kàu tshittsa̍p pái ê tshitpái. Suijiân in bōehiáu thang kámsiā lín ê un, lín māsī tio̍h tshintshiat lâi pangtsān in. “Inūi I ū hō͘ ji̍t khílâi tsiò pháiⁿ lâng kap hó lâng, ia̍h ēng hō͘ ak gī kap putgī ê lâng.” Iā ū kóng, “Lín tio̍h saⁿthiàⁿ, tse sī góa ê bēnglēng.” “Lín ê siansiⁿ sī tsi̍t ê, tsiūsī Kitok, lín lóng sī hiaⁿtī.” Lán bô pitiàu, tio̍h koh ke ínkhí kàu lōatsōe. Inūi tī ta̍k só͘tsāi lóng ū hiántshut tsit ê hiaⁿtīài ê lu̍thuat tī·leh.

Tsóngsī tsit ê pùlâng ê hongtshì ê ōatô͘ sī tōatōa thang suatbêng símphòaⁿ ê tōa ê tsêngkéng, lâi teh tsísī lán tsai, tsiàu khòaⁿ tshaputto thang kóng ū hiaⁿtī ài ásī bô, tse tsiūsī teh kuattēng lán ê ūnmiā ê iàusò͘. Hit ê símphòaⁿsi tsiūsī Jîntsú, tsiūsī lán jînlūi ê tōahiaⁿ Iésu. Lán tùi lán ê hiaⁿtī tiong tsìbîsòe ê tsi̍tê, ū kiâⁿ tshintshiat ásī bô, tsiūsī kiâⁿ i tī i púnsin. Lán lóng m̄tsaiiáⁿ I ū piànpiàn teh kiâⁿ tī lán jînsing ê tiongkan, ū tsioh hiah ê ko͘to̍k kankhó͘ ê lâng ê ba̍ktsiu, tsiūsī teh himbō͘ lán lâi khoánthāi i tsòe tsi̍t ê hiaⁿtī ·ê, lâi teh khòaⁿ lán tāike ê só͘ tsòe. Lán lóng m̄tsaiiáⁿ I ū teh khòaⁿ lán tāike ê só͘tsòe. Hiah ê tshintshiat ê lâng, si̍ttsāi lóng bô tsùìtio̍h in sī tsòe hiah ê ke̍k siókhóa ê tshintshiat. Iā hiah ê bô hiaⁿtī ài ê lâng, sī kiaⁿliáu lâng ē tsùìtio̍h in ê bô hiaⁿtī ài. Tsóngsī I lóng tsaiiáⁿ. I ū kóng, “Góa iau, lín bat hō͘ góa tsia̍h; góa tshùita, lín bat hō͘ góa lim; góa tshutgōa, lín hō͘ góa tòa; góa thǹgpaktheh, lín hō͘ góa tshēng; góa phòapīⁿ, lín khòaⁿkò͘ góa; góa tī kaⁿ·ni̍h, lín lâi tshōe góa. Lín tùi góa ê PĒ tittio̍h untián ·ê, tio̍h tsìntsêng lâi. Inūi lín kìjiân kiâⁿ i tī góa ê hiaⁿtī tsìbîsè· ê ê tsi̍tê, tsiūsī kiâⁿ i tī góa.”

Iésu ū kóng, “Lín lóng sī hiaⁿtī.” Tsit ê hiaⁿtī ài ê lu̍thuat lán tikkhak m̄thang tsèhān tī tsit hō pùlâng kap sònghiong lâng ê kuanhē nātiāⁿ. Tsit ê hiaⁿtī ài ê lu̍thuat, iûgoân sī ài lán tio̍h tùi lán tsiuûi ittshè ê lâng lâi hiántshut tôngtsêng, hó kaupôe kap tshintshiat ê sim. Siōngtè sī himbō͘ hit hō khoàilo̍k ê sèkài. I sī ài bēnglēng lán tsènglâng tio̍h tsīn ê tsi̍t ê tōa ê sînsèng ê gībū, tsiūsī ài lán hoānsū tio̍h ēthang hō͘ pa̍tlâng tittio̍h huaⁿhí khoàilo̍k.

Tsóng lâi kóng, kináji̍t lán nā ài beh káiliông siāhōe, lán tio̍h lia̍h Iésu Kitok tsòe tēit iàukín ê goântōngla̍t. Kimji̍t ū tsētsē ha̍ktsiá ū tùsu li̍psuat, lâi kàsī lâng tsaibat kingtsè ê huattsik, konglī tsúgī ê goânlí, iā tùi lûnlíha̍k ê li̍ptiûⁿ lâi khoàniú lâng tio̍h tsīn tsòe hó ê gībū. Tsóngsī in lóng hutlio̍k Kitok. Kiatkio̍k in tsòe liáu sī lóng bô sêngkong. In tsaiiáⁿ in bô sêngkong. Kináji̍t ê tsèngtīka, kingtsèka, íki̍p siāhōe ê tsítōtsiá, lóng ū kámkak in sī bô kàugia̍h khùila̍t, sī khiàmkheh tsingsîn siōngtōa ê goântōngla̍t, thang oânsêng in só͘ kèe̍k ê sūgia̍p. In sī khiàmkheh· ê, tsiūsī tsongkàu. Lán nā kanta khó͘khn̂g lâng tio̍h kiâⁿ sìtsiàⁿ ê lō͘ sī bô kàugia̍h. Lán sī iáu khiàmkheh goântōngla̍t thang lâi tshuipik lán. Iésu ū kàsī lán tsaibat Siōngtè sī lán ê PĒ, iā I ū ēng jîntsû teh kuansim lán, ū ūitio̍h lán ê hiaⁿtī kamgoān tsiong I ê éngoán ê Sèng Kiáⁿ lâi kauhù tī Kokkokthaⁿ, Iésu ū tsiong tsit ê Hokim lâi kiongkip lán ê goântōngla̍t. Lán thang tùi I ê Sèng Sîn ê khùila̍t, tùi Kîtó, tùi Sèngtián lâi hō͘ lán ê jînkeh pìⁿtsiâⁿ kosiōng, sòa ài ūitio̍h pa̍t lâng lâi kiâⁿ hit hō lôhoân ê kang. “Kitok ê thiàⁿthàng ū tshuipik goán.” Só͘í “Hō͘ kìⁿnā thiàⁿ Siōngtè ê lâng ē iûgoân thiàⁿthàng i ê hiaⁿtī.” Tsit ê tsiūsī lán tùi I só͘ tittio̍h ê siausit.








第五章 途中Ê教示(Ṳ 論人是兄弟)


在tī耶穌對人類社會ê 改造 ê思想上，論上帝是父，tsit-ê 道理是第一著現 ê。Tùi tsit-ê 道理，是bōe 免得生出論人ê兄弟愛ê思想。設使父上帝有hiah-ni̍h迫切teh關心咱可憐 ê人類，to̍h是伊ê kiáⁿ兒，所以咱人類若ē曉gâu相關心，to̍h確實伊ē不止歡喜，suah 顛倒 tī咱ê中間，若有啥物人hō͘人tú-tio̍h 悽慘，hō͘人陷落 tī 罪惡，to̍h確實伊ē真受氣伊，親像án-ne，兄弟愛，是基督ê第一要緊ê理想。也無兄弟愛，算是最大ê罪惡。

咱ài koh再想tio̍h路加tī-teh編輯途中ê記憶，hit時伊ê趣味到án怎！有一日，伊有得tio̍h一个歡喜ê故事，to̍h是teh講起失落羊kah浪蕩子，來teh譬喻上帝是仁慈 ê父。Κoh有一日，伊有得tio̍h一个真thang生驚ê圖，to̍h是teh 表示一个富人kah拉撒路ê情景，來顯出基督ū嚴嚴來責罰 hiah-ê無兄弟愛 ê人。Tsit種戲齣出款ê故事，是不止有力，suah成做所有關係 tsit-ê 題目，一切 ê教示ê中心點。

Tsit-ê是不止sim-sik ê故事，teh講起兩个世界ê事實，也是一个戲劇，有分做兩齣tī-·leh。頭一齣，是關係 現世；也第二齣，是關係來世 ê事實。

頭一齣：Hit-ê情景是親像án-ne，to̍h是有一座壯觀ê洋樓，也hit內面有奢華，有宴樂，客廳不止燦爛，有tsē-tsē貴賓大家來講、來笑，koh廳前有tsē-tsē溫純 ê 奴僕 teh 侍候 in。Hit間 厝 ê主人，有坐tī hit-ê舞台 ê中央，伊to̍h是「一个富人穿紫色kah幼苧布ê衣裳，ta̍k日是奢華宴樂。」也tī hit-ê邊á離無jōa遠」，有一个乞食，名拉撒路，遍身生thiàⁿ；人hē伊tī 富人ê大門口，ài kā富人桌腳所ka-la̍uh ê，來度飽；狗也來舐伊生thiàⁿ ê位。」

Tsit-ê 單純細細ê寫真，是不止有活氣tī-·leh，致到ē giú咱ê目tsiu來注意i。tsit-ê to̍h是基督ê時代 ê社會ê寫真。Ah，猶原mā是咱今á日ê社會ê寫真，to̍h是teh顯出有一个肌肉真消瘦，也目tsiu thap-thap ê sàn-tshiah人，kah一个真驕傲、奢華 ê 富人，大家khiā做伙，面對面teh相siòng ê情景。

請咱不時注意tī tsit-ê 富人，因為tsit-ê故事lóng是teh講起伊ê tāi-tsì。耶穌所teh 描寫ê to̍h是tsit-ê 富人ê像。其餘 ê人物，不過是hit-ê 背景niā-niā。也tio̍h知影tsit-ê故事，不過是teh講起富人ê 實情，khah m̄是teh講起啥物不義 ê 富人，á是無誠實 ê 富人，á是殘忍 ê 富人，不過是teh講起平常 ê 富人ê事niā-niā。

論伊ê做人，以及伊所交陪ê朋友to無有看見啥物thang嫌 ê事。伊lóng無hō͘人告伊有行啥物pháiⁿ，á是有用無誠實 ê 手段來thàn錢，thang來hō͘人嫌。也咱mā是無聽見講伊有刻薄 hiah-ê sàn-tshiah人。若m̄是拉撒路有常常得tio̍h伊ê餅屑，to̍h tiāⁿ-tio̍h無ta̍k日beh來坐tī伊ê大門口。tsit-ê 富人是gâu交陪tsē-tsē好額 ê人客。也大面伊mā有teh出席去會堂，有納十份 ê一份，也tī朋友ê中間穩當是相當hō͘人尊敬。

若是án-ne，伊所犯 ê罪是啥物？伊to̍h是犯tio̍h hit款無有疼痛ê心ê罪 lah。伊是全然m̄知影tio̍h款待人親像兄弟，tsit-ê神聖 ê 律法。伊卻是歡喜kā伊所食tshun ê餅屑á來the̍h去hō͘拉撒路，to̍h是tiàm tī大門口有狗kah伊做伙 tī--leh ê。總是伊lóng m̄-bat想tio̍h in有啥物khah密接ê關係 tī-·leh。伊lóng m̄-bat teh遼望講，拉撒路是伊ê兄弟ê一个，有做一个兄弟來teh求伊ê同情kah 好款待。實在tī tsit-ê 富人kah sàn-tshiah人ê中間，是有一个大ê 深淵隔teh，也hit-ê 深淵是ta̍k日ná直直teh khah 闊去，也m̄-bat想tio̍h tio̍h來用親切 ê話，á是khǹg 好交陪ê 念頭來kah拉撒路做伙往來。這to̍h是伊所犯 ê罪，也hit-ê罪，to̍h是無疼心ê罪，伊是決斷m̄知影有tsit-ê兄弟愛 ê神聖 ê事實。

到有一日伊tio̍hē知影tsit-ê事實，以及hit-ê大ê 深淵，。Iáu-koh hit時to̍h已經siuⁿ慢 lah。

第二齣，布簾一下開，to̍h有看見hit-ê別ê世界ê情景。」sàn-tshiah人死，hō͘天使扶伊到亞伯拉罕 ê 胸前；富人也死，suah埋葬。」

耶穌有kā hit-ê永遠ê世界做背景，來teh 描寫tsē-tsē ê寫真。親像海有包圍 tsit-ê 陸地仝款，hit-ê永遠ê世界有包圍tī咱tsit-ê世界ê四面。親像án-ne，伊有koh 掀開hit-ê 布簾hō͘咱看，也只有看見tī hit-ê真淒凊、莊嚴 ê來世 ê中間所有不止koh樣ê 狀況。耶穌有教示咱知，死m̄是活命 ê 終局。人ê活命是iáu teh進前。人ê 品性，人ê 責任mā猶是teh進前。人ê記憶以及良心是塊人進入去tī hit-pêng，hit-ê莊嚴 ê世界。tsit-ê故事是要緊teh講起伊ê事，布簾一下開，咱to̍h淡薄thang看見伊ê影跡。to̍h是離遠遠 tī hit-ê一望無際，空間茫茫渺渺ê所在，有一个神靈驚到gī-gī-tshuah，tiàm tī極無聊孤獨 ê生活。Κoh也是tiàm tī極艱苦ê生活。因為tī khah 早 久久 ê中間，伊ê 良心lóng是teh 睏，ta̍k日是kan-taⁿ奢華kah宴樂；總是伊ê 良心taⁿ有醒悟起來。伊ê死，有振動tio̍h伊ê 良心，suah叫醒伊。tsit時伊有明lah，tsit時 伊知影lah。也tsit-ê 可憐 ê 神靈，tsit時是褪赤體，心內koh有大驚惶，bē-tàng得tio̍h 安慰，也無路 thang行。」Tī陰間痛苦 ê中間，kia̍h目遠遠看見亞伯拉罕，koh拉撒路tī伊ê胸前。」tsit-ê to̍h是耶穌所描寫ê tsit-ê真thang生驚ê寫真，tsit-ê khah m̄是親像中世紀 ê教會hit款粗魯 ê 空想，來teh 描寫hit款有火炎 ê 物tsit的ê 地獄。m̄-nām̄是án-ne，反轉是一个相當有莊嚴，koh gâu感動人ê情景。to̍h是tī hit-ê一望無際ê 空間，茫茫渺渺ê所在，有一个無聊孤獨 ê 神靈 tiàm tī極悽慘 ê生活。

Hit-ê「孤獨 ê世界」，kám是對伊teh表明伊ê無兄弟愛，所經驗hit-ê艱苦孤獨 ê情形?Tiàm tī hit-ê thang驚惶孤獨 ê中間，伊一下kia̍h目，to̍h有看見伊ê朋友ê面。to̍h是伊看見tī 遠遠有拉撒路hō͘亞伯拉罕抱teh。伊to̍h求亞伯拉罕，請差拉撒路來同情安慰伊，其實tī 地面上，伊lóng m̄-bat想tio̍h ài beh同情，á是安慰拉撒路。伊to̍h喉叫講：「請差拉撒路！」伊tī 一時á久ê中間有bē記得伊taⁿ m̄是一个富人，ē-thang照ka-kī ê意思來命令拉撒路。總是亞伯拉罕有吩咐伊講：「kiáⁿah，tio̍h記得你在生享受你ê 福氣，拉撒路受tio̍h艱苦。」

是lah，tsit-ê 富人tsit時是ē想tio̍h伊本身以及拉撒路ê情形，to̍h是ē想tio̍h 伊本身ê無兄弟愛 ê心，以及hit-ê破病 ê 乞食ê 孤獨 ê情形lah。tsit時伊是真驚，有看見伊以及伊ê 同類者所掘來隔tī in中間，hit-ê「大ê 深淵」。tsit時 tiàm tī tsit-ê 清亮 ê異象中，一切 ê情景看了明顯khah無好。也tsit時伊有受tio̍h tsit-ê永遠世界ê 燦爛 ê光照，所以伊tsiah知影凡若人ka-kī掘一个深淵來阻隔 tī伊本身以及伊ê兄弟ê中間-·ê，to̍h是掘深淵來阻隔伊本身 kah上帝，來bē-tàng相往來。」Tī阮 kah lín ê中間有大深淵隔teh。」伊kám ē記得tī khah早有一時伊ē-thang用幾句親切 ê話來做橋樑thang行過 hit-ê 深淵?總是tsit時 hit-ê 深淵是已經成做不止深bē-tàng測度得 ê。

Koh有一日，伊mā有koh用一个好ê撒馬利亞人ê故事來說明 tsit-ê問題。伊有引起一个受偤太人所侮辱 ê撒馬利亞ê人，to̍h是hō͘ in看做是會外 ê對敵-·ê，來教示咱bat啥物人是咱ê厝邊。伊有tsia̍p-tsia̍p講起siāng tsit款ê思想，親像咱有聽見講，Lín tio̍h赦免得罪 lín ê兄弟，到七十pái ê七pái。雖然in bē曉 thang感謝 lín ê恩，lín mā是tio̍h 親切來幫助 in。」因為伊有hō͘日起來照pháiⁿ人kah好人，亦用雨ak義 kah不義 ê人。」也有講：「Lín tio̍h相疼，這是我ê命令。」「Lín ê先生是一个，to̍h是基督，lín lóng是兄弟。」咱無必要，tio̍h koh加引起到jōa tsē。因為tī ta̍k所在lóng有顯出tsit-ê兄弟愛 ê 律法tī-·leh。

總是tsit-ê 富人ê 諷刺 ê畫圖是大大thang說明審判 ê大ê情景，來teh 指示咱知，照看差不多 thang講有兄弟愛á是無，這to̍h是teh 決定咱ê運命 ê要素。Hit-ê 審判司to̍h是人子，to̍h是咱人類 ê大兄耶穌。咱tùi咱ê兄弟中至微細 ê一个，有行親切á是無，to̍h是行伊tī伊本身。咱lóng m̄知影伊有遍遍 teh行tī咱人生 ê中間，有借hiah-ê 孤獨艱苦ê人ê目tsiu，to̍h是teh欣慕咱來款待伊做一个兄弟-·ê，來teh看咱大家ê所做。咱lóng m̄知影伊有teh看咱大家ê所做。Hiah-ê 親切 ê人，實在lóng無注意tio̍h in所做hiah-ê極小khóa ê 親切。也hiah-ê無兄弟愛 ê人，是恐驚人ē注意tio̍h in ê無兄弟愛。總是伊lóng知影，伊有講：「我iau，lín bat hō͘我食；我嘴乾，lín bat hō͘我lim;我出外，lín hō͘我tòa；我褪腹theh，lín hō͘我穿；我破病，lín看顧我；我tī 監裡，lín來tshōe我。Lín tùi我ê父得tio̍h恩典 ê，tio̍h 進前來。因為lín既然行伊tī我ê兄弟至微細-· ê ê一个，to̍h是行伊tī我。」

耶穌有講：「Lín lóng是兄弟。」tsit-ê兄弟愛 ê 律法咱的確m̄-thang 制限 tī tsit種富人kah sàn-tshiah人ê關係niā-niā。tsit-ê兄弟愛 ê 律法，猶原是ài咱tio̍h對咱周圍一切 ê人來顯出同情，好交陪kah親切 ê心。上帝是欣慕 hit款快樂ê世界。伊所ài 命令咱眾人tio̍h 盡 ê一个大ê神聖 ê義務，to̍h是ài咱凡事 tio̍h ē-thang hō͘別人得tio̍h歡喜快樂。

總來講，今á日咱若ài beh 改良社會，咱tio̍h掠耶穌基督做第一要緊ê 原動力。今日有tsē-tsē學者有著書立說，來教示人知bat 經濟 ê 法則，功利主義 ê原理，也tùi倫理學 ê 立場來勸誘人tio̍h 盡做好ê義務。總是in lóng忽略基督，結局 in做了是lóng無成功。In知影in無成功，今á日ê政治家、經濟家，以及社會ê 指導者，lóng有感覺in是無夠額氣力，是欠缺精神上大ê 原動力，thang完成in所計畫 ê事業。In所欠缺-·ê，to̍h是宗教。咱若kan-taⁿ苦勸人tio̍h行四正 ê路是無夠額，咱是猶欠缺原動力thang來催逼咱。耶穌有教示咱知bat上帝是咱ê父，也伊有用仁慈 teh關心咱，有為tio̍h咱ê兄弟甘願kā伊ê永遠ê 聖kiáⁿ來交付 tī各各他，耶穌有kā tsit-ê福音來供給咱ê 原動力。咱thang tùi伊ê聖神 ê氣力，tùi祈禱，tùi聖典來hō͘咱ê人格變成高尚，suah ài為tio̍h別人來行hit款勞煩 ê工。」基督ê疼痛有催逼阮。」所以「Hō͘ 見若疼上帝ê人ē猶原疼痛伊ê兄弟。」tsit-ê to̍h是咱tùi伊所得tio̍h ê消息。